شاکی:
طرف شکایت: سازمان تامین اجتماعی
خواسته: الزام به اجرای قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان بالینی نظام سلامت
گردش کار: شاکی دادخواستی به خواسته فوق تقدیم دیوان عدالت اداری کرده که در تاریخ ... ثبت دبیرخانه دیوان و سپس به این شعبه ارجاع شده و خلاصه آن چنین است: با توجه به تصویب قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان نظام سلامت در سال 1388 و تصویب آییننامه اجرای آن در تاریخ 11/ 11/ 1388 و ابلاغ به سازمانها جهت اجراء و همچنین ابلاغ دستورالعمل اجرایی آن از سوی وزیر بهداشت در تاریخ 02/02/ 1389 به وزیر رفاه و تأمین اجتماعی جهت اجراء، سازمان از اجرای قانون مذکور و پرداخت مزایای آن به اینجانب خودداری نموده است لذا تقاضای رسیدگی دارم. دادخواست و ضمایم به طرف شکایت ابلاغشده که در پاسخ اعلام کرده است: سازمان تکلیفی نسبت به اجرای قانون قبل از تصویب آیین نامه و ضوابط اجرایی قانون نداشته است، ضمن این که سازمان تعهدی نسبت به مشمولین ماده 20 آیین نامه استخدامی تأمین اجتماعی ندارد. اینک در وقت مقرر/ فوقالعاده پرونده تحت نظر است، با توجه به مفاد دادخواست و مستندات موجود در پرونده، ختم رسیدگی را اعلام و با استعانت از خداوند متعال به شرح زیر رای صادر میشود.
رای شعبه
1. به منظور کارآیی و اثربخشی سرمایه های انسانی نظام سلامت شامل شاغلین بالینی رسته بهداشتی، درمانی در بخش های دولتی (کشوری و لشکری) و غیردولتی ماده واحده قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان بالینی نظام سلامت در تاریخ 30/ 01/ 1388 به تصویب رسید که مزایایی را برای مشمولین قانون در نظر گرفته است.
2. ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان بالینی نظام سلامت موضوع تصویبنامه شماره 222168 ت 43616 هـ مورخ 11/ 11/ 1388 هیأت وزیران، مشمولین قانون را بدین شرح مشخص نموده است: « شاغلین بالینی به کارکنان رسته بهداشتی، درمانی اطلاق میشود که در بیمارستانها و مراکز درمانی شبانهروزی دولتی (کشوری و لشکری) و غیردولتی به بیماران بستری به صورت مستقیم ارایه خدمت میدهند و شامل پرستاران، بهیاران، کمک بهیاران، ماماها، پزشکان، کاردانها و کارشناسان اتاق عمل، کاردانها و کارشناسان هوشبری و شاغلین رشته شغلی فوریتهای پزشکی میباشند.»
3. بر اساس قانون اصلاح ماده 2 قانون مدنی مصوب 29/ 08/ 1348 «قوانین 15 روز پس از انتشار در سراسر کشور لازمالاجراست مگر آن که در خود قانون ترتیب خاصی برای موقع اجراء مقرر شده باشد.»
4. رأی شماره 1345 مورخ 30/ 05/ 1397 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مقرر میدارد: «با توجه به این که قانون گذار در ماده واحده قانون ارتقاء بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت مصوب سال 1388 کلیه شاغلین بخش دولتی و غیردولتی را مشمول قانون اعلام کرده است و با تصویب آیین نامه اجرایی قانون مذکور شرایط لازم الاجرا شدن آن محقق شده است و اجرای آن در سازمان تامین اجتماعی به تصویب ضابطه اجرایی قانون یاد شده موکول نشده است، بنابراین کلیه مشمولین این قانون از جمله مستخدمین سازمان تامین اجتماعی از زمان لازم الاجرا شدن قانون مستحق برخورداری از حقوق وضع شده در قانون می باشند و عدم تامین اعتبار یا تاخیر در اعمال آن حقوق مکتسبه مشمولین قانون را از بین نخواهد برد. با توجه به مراتب آراء صادر شده به وارد دانستن شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات تشخیص شد.»
5. به موجب بند 4 ماده واحده قانون ارتقاء بهره وری: «مزایای این قانون به شاغلینی تعلق میگیرد که در یکی از بخشهای دولتی یا غیردولتی مشغول خدمت باشند.» ماده 7 آییننامه اجرایی قانون نیز تصریح دارد که مزایای این آیین نامه فقط شامل شاغلینی است که در یکی از بخشهای دولتی یا غیردولتی به کار بالینی در رشته شغلی مرتبط، اشتغال دارند و مشمولین آییننامه موظف به ارائه تعهدنامه، مبنی بر انجام خدمت در یک بخش هستند، لذا افرادی که در بخش دیگری نیز فعالیت میکنند، تحت شمول قانون ارتقاء بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت قرار ندارند.
6. با توجه به این که در قانون ارتقاء بهرهوری و آیین نامه جرایی آن، به کارکنان بالینی به طول مطلق اشاره شده است، کارکنان موضوع ماده 20 آییننامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی نیز مشمول قانون مذکور قرار میگیرند. مضاف بر این که بند 1 جزء الف «ضوابط اجرای قانون ارتقاء کارکنان بالینی نظام سلامت سازمان تأمین اجتماعی» به شماره 3518 مصوب 15/ 03/ 1391 هیأت مدیره سازمان، کلیه کادر پرستاری و مامائی شاغل در مراکز درمانی بستری تابع تأمین اجتماعی اعم از رسمی، آزمایشی، پیمانی، قراردادی ماده 20 و شاغلین طرح نیروی انسانی را مشمول قانون ارتقاء بهره وری اعلام نموده است. همچنین برابر رأی شماره 779 الی 781 مورخ 16/ 08/ 1396 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، کارکنان سازمان تأمین اجتماعی که مشمول آییننامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی هستند مشمول قانون کار هستند و این امر دلالت بر کارفرما بودن سازمان تأمین اجتماعی نسبت به این کارکنان دارد.
7. حسب تبصره بند 1 جزء «الف» ضوابط اجرای قانون ارتقاء کارکنان بالینی نظام سلامت سازمان تأمین اجتماعی» مصوب سال 1391 هیأت مدیره سازمان؛ کارکنان قراردادی اضافه کاربگیر و جایگزین مرخصی برابر مفاد قرارداد فی ما بین موظف به انجام فعالیت بوده و مشمول اجرای قانون ارتقاء کارکنان بالینی نظام سلامت تأمین اجتماعی نمیباشد.
با عنایت به این که اولاً به استناد قانون اصلاح ماده 2 قانون مدنی مصوب 29/ 08/ 1348 قوانین پانزده روز پس از انتشار لازم الاجراء است مگر آنکه در خود قانون ترتیب خاصی برای موقع اجرا مقرر شده باشد و در قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان نظام سلامت مصوب 30/ 01/ 1388 ترتیب خاصی در خصوص زمان اجرای آن مقرر نشده است؛ ثانیاً وفق بند 5 قانون ارتقاء بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت، آیین نامه اجرایی قانون باید حداکثر ظرف مدت سه ماه تصویب می رسید، مع ذلک آیین نامه اجرایی آن خارج از مهلت قانونی به تصویب رسیده است؛ ثالثاً مطابق رأی شماره 103 الی 106 مورخ 20/ 02/ 1388 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، تأخیر در تصویب آییننامههای اجرایی قانون، نافی حق مکتسب قانونی از تاریخ لازم الاجرا شدن نیست؛ رابعاً هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به موجب رأی شماره 1345 مورخ 30/ 05/ 1397 کلیه مشمولین قانون ارتقاء بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت را از زمان لازم الاجرا شدن قانون مستحق برخورداری از حقوق موضوع قانون دانسته است؛ خامساً شاکی به جز سازمان متبوع در بخش دیگری مشغول به خدمت نمی باشد؛ سادساً در قانون ارتقاء بهرهوری و آییننامه جرایی آن، به کارکنان بالینی به طور مطلق اشاره شده است و کارکنان موضوع ماده 20 آییننامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی نیز مشمول قانون مذکور قرار میگیرند و علاوه بر این، برابر بند 1 جزء«الف» ضوابط اجرای قانون ارتقاء کارکنان بالینی نظام سلامت سازمان تأمین اجتماعی به شماره 3518 مصوب 15/ 03/ 1391 هیأت مدیره سازمان، کلیه کادر پرستاری و مامائی شاغل در مراکز درمانی بستری تابع تأمین اجتماعی اعم از رسمی، آزمایشی، پیمانی، قراردادی ماده 20 و شاغلین طرح نیروی انسانی، مشمول قانون ارتقاء بهره وری دانسته شده اند، بنابراین به استناد مقررات مذکور، حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به اجرای قانون ارتقاء بهرهوری کارکنان بالینی نظام سلامت در حق شاکی از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون صادر و اعلام میگردد. این رای برابر ماده 65 قانون تشکیلات وآئین دادرسی دیوان عدالت اداری، ظرف بیست روز پس از ابلاغ ، قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است.
دادرس/ رئیس شعبه ... دیوان عدالت اداری
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor